Bunt, czyli...

Wybaczcie, ale piszemy o buncie, czy o klotniach z rodzicami ze szczegolowymi opisami ich przebiegu?

no, to wracając do tematu buntu, to ja sie chyba jakoś strasznie nie buntuje...
no, chyba że bunt to są właśnie te kłótnie... bo, jak o to chodzi to ciągle i o bzdury...

Nieletnia, tak post może wyglądaĆ Wink

Czepiałam się słówek (kłotnia= buntowanie się przeciwko rodzicom).

Taki bunt jest charakterystyczny dla naszego (i nie tylko) wieku. Zaczyna się od jakiejś drobnostki, która przeradza się w coś większego.

Dorośli powinni wiedzieĆ, że też popełniają błędy- powinni nauczyĆ się przepraszaĆ i rozmawiaĆ.

Jakby nie patrzeĆ mam róznych znajomych i różnych znam ludzi. Mój ojciec nie przeprasza, ale znam świetną kobietę (42 lata), która w duszy cały czas została młoda. Rozumie swojego syna jak nikt inny, jest jego przyjaciółką. On nie musi się buntowaĆ przeciwko niej. Jak coś robi, to słyszy "Twoje życie w Twoich rękach- od Ciebie zależy co z nim zrobisz".

zgadzam sie ze szkrabem. malo jest doroslych ktorzy potrafia sie przyznac do bledu i troche mnie to wkurza. niektorzy rodzice traktuja bardzo despotycznie swoje dzieci a nie sa dla nich partnerami do rozmowy.

taa, bardzo mało, ale nie tak dorosłych jak rodziców, którzy mieli by się przyznac do błędu przed swoimi dziecmi...

to jest chyba dla nich najgorsze Very Happy

bunt, bunt, bunt!!! bllleeeeee
mowicie cały czas o rodzicach jacy to oni paskudni sa, zli, wyrodni, ze nie potrafia sie przyznac do bledu. A czy wy potraficie? Przeciez wina nie lezy po jednej stronie....

To zalezy od sytuacji. Jak cos zawale, pomyle sie, powiem glupote to sie umiem przyznac, ze troche jestem do kitu, i ze przepraszam, nie? Ciebie to juz sporo razy chyba przepraszalam Ririk i Ty nie tez Very Happy

(Pozwol, ze tak rzuce na przyklad cos, co chyba tylko Ty zrozumiesz. "Na zdrowie" Very Happy

)

Bunt – pojęcie z zakresu nauk społecznych. W koncepcji Roberta Mertona oznacza sposób przystosowania jednostki poprzez odrzucenie celów społecznych grupy oraz społecznie uznawanych środków realizacji celów społecznych oraz zastąpienie ich własnymi celami i środkami osiągania tychże. Zachowania tego typu pojawiać mogą się pod wpływem długotrwałej anomii, jak również w przypadku odrzucania kultury dominującej i zastępowania jej kontrkulturą.

troche zejde z tematu ale mowimy caly czas jacy rodzice sa zli ale oni nas utzrzymuja daja dach nad glowa i napewno kochaja a to ze sie przeciw naszym decyzja buntuja naturalna rzecz tak jak my przed ich decyzjami

trafna sugestia, a pozatym ja nie moge na swoich rodzicow bo sa niezli. puszczaja na imprezy itp. ale wracajac do tematu....

wszyscy popełniają błędy rodzice tez w końcu to tylko ludzie ale chyba przyznacie mi racje ze czasem ich przynajmniej lubicie bo jak wspomniała dodi oni nas kochają

ja sobie wczoraj uswiadomilam to ze ja ich bardzo kocham mimo ze sa moimi rodzicami !!! i ze mi zabraniaja wielu rzeczy, ale jest na to sposob.... Razz

na kazdego jest jakis haczyk Very Happy

hmm, skąd ja to znam... Rolling Eyes

ja mam ostatnio do du... kontakt ze swoimi rodzicami,
no, ale dobra. sorki za offtop

Hehe, co by to było, gdybyśmy się nie butnowali? Jakbyście zareagowali, jakby wasi rodzice na każdą waszą prośbę odpowiadali "tak synku/córko, możesz; tak... idź sobie kupić tamto"... No nie no, sorki, ale ja bym nie wytrzymał, takie życie smaku nie ma, jak nie można sobie czegoś wywalczyć, zbuntować się i pokazać, że się wyjdzie na swoje ;]

no dobra w takim razie ja moge troszke powalczyc ale zeby potem sie zgadzali albo nie robili awantury...ale i tak ich kocham...kloce sie z nimi ale ich szanuje i doceniam to co dla mnie robia....chcialabym zeby moje dzieci mialy do mnie szacunek wiec ja musze miec szacunek do ich dzisdkow zeby mieli skad brac dobry przyklad.... Smile