Filozofia

Temat filozofii nie jest trudny, bo nie trzeba mieć wielkich zasobów w postaci wiedzy żeby móc myśleć. Filozofia to jest myślenie. Np.: Demokryt nie posiadał wielkiej wiedzy, zapewne nie przeczytał zbyt wielu książek ( w jego okresie zwojów/pism ) a mimo to był wielkim filozofem. Żeby być dobrym filozofem trzeba na początku wyzbyć się wszelkiej wiedzy. Wiedzę daje nam społeczeństwo, które nas tą wiedzą przybija do codzienności. Przykład: Gdyby ktoś z was stał obok 2-letniego dziecka, a z ziemi wyskoczyłby koziorożec- kto by się bardziej zdziwił dziecko czy wy? Jasne że wy. Bo posiedliście wiedzę, która nie pozwala wam uwierzyć ,że to możliwe. Z kolei dziecko zakłada że wszystko jest możliwe bo nie wie (czytaj: nie posiada wiedzy), że koziorożce nie istnieją. I właśnie filozofowie są takimi dziećmi, które zakładają, że wszystko jest możliwe. (dużo powtórzeń). W księdze rodzaju jest napisane że Adam i Ewa (pierwsi i najprawdziwsi ludzie- bo stworzeni z boskiej ręki) zjedli jabłko z drzewa i zostali wygnani z raju. A co to było za drzewo? Rozróżniania dobra i zła, czyli drzewo WIEDZY.

A teraz słowem wyjaśnienia- wiedza nie jest zła, powinniśmy ją zdobywać, bo w filozofii też się przydaje, ale nie można wszystkiego brać za pewnik. A teraz pytanie: Skoro im większe jest koło tym krzywizna jego obwodu jest mniejsza. To czy koło o nieskończonej powierzchni będzie miało za obwód linię prostą?

Filozofia nie łączy się -moim zdaniem- z mądrością jako tako. Łączy się z inteligencją i sposobem patrzenia na świat.
Żeby odpowiedzieć na pytanie 'Jak powstał świat?', nikt nie prosi w temacie filozofia, aby przedstawiać procesy biologiczne i matematyczne początku Ziemi. Uważam, że filozofia jest po to, by myśleć- i być pewnym siebie, mieć swoje, stałe poglądy.
Filozofia to odpowiedź humanistyczna na naukę.

Filozofia jest dla mnie jedną z dziedzin, tak zwanych 'szlachetnych'.
Feromon, bardzo dobrze pisze- ten przykład o dziecku i koziorożcu jest bardzo trafny. Chodzi o to, że my, czyli ludzie wciąż uczący się, poznający świat, ale mający już jakieś zalążki prawdziwej wiedzy w swoich głowach, niektóre zdarzenia z góry eliminujemy w zakresie ich poznawania ze względu 'niemożliwe'.

Mało jest dzisiaj naprawdę filozoficznych działań, ludzi, myśli- z powodu na wciąż szerzący się wkład w nasze życie nauki (to nie jest złe, ale też w zupełności nie jest dobre). Kiedyś, gdy ludzie nie badali wszystkiego, począwszy od nieba, po skałę i wodę- wtedy za naukę odpowiadał im własny mózg. I wtedy to się nazywało filozofią.

Ale, to tylko moje, skromne zdanie.

Dziękuję. Odpowiedzcie na pytanie. O okręgu.

Hm... Koło o nieskończonej powierzchni będzie nadal kołem, co uniemożliwia fakt, by obwód był linią prostą.
Ale to może dzisiaj za trudne zadania dla mnie ;')

To może następne pytanie skoro nikt nie odpowiada na to.
1) Co to jest czas?
2) Czy NIC i PRÓŻNIA to to samo?

Co to jest czas?
To coś, co mija. Ustalone momenty, które przemijają. Czas? Nie wiem, metafora mijania. Określona, poopisywana, niepobadana ale jak najlepiej znana kwestia ludzk.a

NIC i PRÓŻNIA?
Moim zdaniem dwie różne rzeczy. NIC to pustka. PRÓŻNIA to miejsce, w której jest ta pustka.

Powiem coś na moim poziomie. A właściwie zacytuję. "Kreśle linie proste cyrklem". Very Happy

Zasada nr.1: Nie masz nic mądrego do napisania, nie pisz.

Mała podpowiedź do próżni i niczego- zastanówcie się nad temperaturą.

Feromon, stosunkowo tylko ja tu piszę, no ale :'D

Nie patrzyłam na te kwestie naukowo, a filozoficznie; ale masz rację. Wiem o co chodzi. Ale jestem za głupia na inteligentną wypowiedź.

PRÓŻNIA to nazwanie naukowe wszechświata i tego, czego nie możemy określic. A NIC? To po prostu nic...

Nie. Ponawiam prośbę-pomyślcie o temperaturze.
A zasada nr.1 to do ewera.